İşte beklenen lezzet listesi

Pazartesi eklentisi. Dostlar, hepiniz sağolun. Harika bir liste çıkardık ortaya. Daha da önemlisi, yurdumuzun istisnasız her yöresinde olağanüstü lezzetlerin yaşadığını gösterdik. Bu çok eksik bir liste, biliyorum ki daha yüzlercesi eklenebilir ama bu haliyle bırakmak istiyorum. Sonu yok çünkü. Günde on kere yeni lezzet eklemekten siteye yeni bir şey yazamayacağım diye korkuyorum. Hepinize sonsuz teşekkürler, gösterdiğiniz ilgi, paylaştığınız tatlar için. Gönül isterdi ki bir otobüse (yahut otobüslere) doluşalım, il il gezip bu lezzetleri tadalım. Güzel olmaz mıydı? (Selen'ciğim bana bir sürpriz hazırlamış, Türkiye'nin lezzetleri için kitap kapağı şeklinde bir duyuru hazırlamış. Gidip görmeniz lazım, muhteşem! Sağ sütunda gezinin bakalım. Ellerine sağlık Selen'ciğim, çok alem ve çok muhteşemsin. Ayrıca Selen 'minik eller mutfağa' etkinliğinin de ev sahibesi. Maya'cığımla mutfağa girip yemek yapacağım günleri hayal ederken erken gelmiş bir etkinlik bu diye düşündüm. Ümit kesilmez, belki bir şeyler çıkarılabilir?? Maya Hanım'ın yeni resimleri için babasının sitesini ziyaret edebilirsiniz.)
*
Bu sefer fotoğrafsız. İsterdim tümünün fotoğraflarını koyabilmeyi ya bende de bir çoğu yok zaten. İsimleri teker teker yazamıyorum ama bu listeye lezzet ekleyen tüm dostların adı bu büyük listenin ön çalışması sayılabilecek yazının yorumlarında var zaten, oradan bakıp bulabilirsiniz. Katkısı için herkesi teker teker kucaklıyor, teşekkür ve sevgilerimi gönderiyorum. Bu haliyle de eksik bu liste ya hiç fena sayılmaz değil mi? Okurlarınızın da bu listeyi görmesini isterseniz bu yazıya link verebilirsiniz.)

Adana’nın kebabı (yıllar önce yemiştim), şalgamı, bicibicisi,
Adapazarı’nın ıslama köftesi,
Adıyaman’ın besni üzümü (çok besleyici olmalı), ıslama köftesi,
Afyon’un kaymağı, kaymaklı ekmek kadayıfı (tabii ki İkbal, ama eski zamanlarda),
Akseki Çimi (Antalya) keçi tulum peyniri (Zengile dostum öyle diyorsa öyledir),
Amasya'nın elması (çıtır çıtır), çöreği, bamyası,
Anamur'un kokulu muzu (artık daha çok Gazipaşa muzu diye satılıyor Antalya'da),
Ankara`nin bazlaması, pıtpıt pilavı, höşmerimi, gözlemesi, tiridi, armudu, efelek sarması (Ankara'da okurken bunların hiç birini tatmadım iyi mi),
Antakya’nın künefesi, bakla ezmesi, humusu, sürk peyniri, tuzlu yoğurdu (görmediyseniz mutlaka görün Antakya'yı),
Antalya’nın serpme böreği, bağaçası, tahinli piyazı, turunç reçeli, yanıksı dondurması, tahini (eh yaşadığım kente biraz torpil geçtim),
Aydın’ın inciri, paşa böreği, karacaotlu peyniri, nohut mayalı ekmeği (Sibel huu, senden hiç ses çıkmıyor),
Ayvalık’ın lor tatlısı, koruk ekşisi, zeytinyağı, sakızlı dondurması, tostu (ah Güler Pastanesi'nin lor tatlısı, dondurması),
Balıkesir-Susurluk ayranı, tostu, köftesi (az tost yemedik oralarda),
Bartın’ın katmeri, ekmeği (bence Bartın'ın pazarı da çok özel, Garıla Pazarı),
Beypazarı’nın cevizli sucuğu, kurusu, yaprak sarması (benim için ondan ala cevizli sucuk yok, en güzellerinden biri de İstanbul'da, Brezilya Kurukahvecisi'nde),
Bodrum’un peksimeti, mandalinası, narenciye çiçeği reçelleri (onları yapan İsmail Abi ölmüş, duyunca çok üzüldüm),
Bolu’nun kızılcık tarhanası (hastaları iyi eder), sarması, kuzu çevirmesi,
Bozcaada’nın çavuş üzümü, üzüm reçeli (Ümit'i var bir de, Kala-Afiyet'in yazarı),
Burdur’un cevizi, ceviz helvası,
Bursa'nın İskender kebabı, kestane şekeri, şeftalisi,
Çanakkale’nin domatesi, peynir helvası (olsa da yesek),
Çeşme’nin sakız macunu (artık Sakız adasından geliyor ama!), sakızlı dondurması, mandalina reçeli, kumrusu (Çeşme çok kalabalık oldu ama değil mi),
Çorum’un leblebisi (artık leblebide de mertlik bozuldu, üzeri kaplana kaplana bir hal oldu garibim),
Darıca’nın kirazı,
Datça’nın bademi (bademli yemekler yarışması bile olmuştu),
Denizli’nin gelin turşusu, biber tatarı, yanıksı yoğurdu,
Divriği’nin ‘iç’i (bunu da Fatma Pekşen'in elinden yedim),
Edirne’nin ciğeri, badem ezmesi (Edirne'yi görmeyi ne çok istiyorum),
Edremit’in zeytin ve zeytinyağı (ah Edremit Körfezi),
Elazığ'ın orciği, pirpirim aşı,
Erzincan'ın kömesi,
Eskişehir’in bozası, ağzı açık böreği, çoban böreği, çiğ böreği, haşhaşlı çöreği, mercimekli mantısı, met helvası, nuga helvası (doğup büyüdüğüm kentin ne çok böreği varmış),
Ezine’nin peyniri (çoğunun fabrikası Bayramiç'te inanır mısınız),
Gaziantep’in fıstığı, katmeri, baklavası (tabii ki Gonca'cığımın memleketi),
Giresun’un diblesi (bunu da aşağıdaki tarifin üzerine ekledim),
Gölpazarı’nın keş peyniri (akrabalarımız var Gölpazarlı, gerçekten keşi meşhurdur),
Gümüşhane’nin kömesi (daha güzeli var mı),
Havran’ın höşmerimi, leblebisi (Hacı Ahmet Mandırası tek adres höşmerim için),
Isparta’nın ekmeği, gülü, kirazı,
İnebolu’nun pırasalı mısır ekmeği, pestil ve marmelatları,
İnegöl’ün köftesi (Çiçek miydi adı, çok meşhur bir köfteci vardı),
İskenderun'un kebabı,
İspir'in fasulyesi,
İstanbul'un Vefa bozası, Sarıyer böreği, Fatih sarması, Karaköy poğaçası, Kanlıca yoğurdu, midye tavası, keşkülü, kazandibi ve tavukgöğsü (bunlar da on bin kilometre uzaktan gelen bilgiler, Esra'dan, nasıl unuturuz, aşkolsun bize)
İzmir’in boyozu, çöp şişi, tulum peyniri, bardacık inciri (daha çok şey var ama),
İzmit’in pişmaniyesi (kim trenle İstanbul'a giderken pişmaniye almamıştır hiç),
Kahramanmaraş'ın dondurması, tarhanası, biberi,
Kandıra’nın yoğurdu,
Karaburun’un enfes üzümü (evvelki yılın üzüm yarışmasının birincisi),
Karadeniz’in hamsisi,
Karadeniz Ereğlisi'nin çileği (ah bilmez miyim Timur, o çileklerin kokusuna uyanmışlığım var),
Kars’ın gravyeri, kaşarı, balı (tecrübeyle sabittir),
Kastamonu’nun siyez bulguru, çekme helvası (Mustafa Afacan'a sipariş edilebilir),
Kayseri’nin mantısı, pastırması, yağlaması,
Kemaliye’nin dutu, orciği, zetrini (Kemaliye ne güzel memleket),
Kıbrıs’ın hellimi, hellim böreği, şeftali kebabı, macunları (Zerrin'e gideceğim, gitmem lazım),
Kırklareli’nin boşnak böreği (ayrıca pırasa ve kabak böreği), akıtması ve katmeri,
Konya’nın Mevlana şekeri, etli ekmeği, kebabı, bamya çorbası,
Malatya’nın kayısısı, otlu peyniri, analı kızlı köftesi (bu Antep'in değil miydi?)
Manisa’nın mesir macunu,
Mardin’in badem şekeri, ikliçesi (Mardin'in tarihi yeter),
Marmaris’in balı (hala eskisi kadar doğal mı merak ediyorum),
Manisa’nın mesir macunu,
Mersin’in cezeryesi, tantunisi, sıkması, kerebiçi (cezeryeli az mı anım var),
Mustafa Kemal Paşa’nın (Bursa) tatlısı (annemin bayram tatlısı),
Nevşehir’in pidesi,
Niğde’nin elması, patatesi,
Ordu’nun fındığı, kara lahana sarması,
Osmaniye’nin ayva lokumu, kömbesi (be tattımdı, EMITT Turizm Fuarı'nda),
Poyrazlı’nın pancar pekmezi (bunu da tattım billahi),
Rize’nin (Anzer) balı, çayı, laz böreği,
Safranbolu’nun susamsız simidi, lokumu (ah o evlerde yine kalabilsem),
Samsun’un pidesi,
Siirt'in büryan kebabı, perde pilavı (perde pilavının bir de hikayesi var),
Silifke'nin yoğurdu,
Simav'ın (Kütahya) fasulyesi (seni mi kıracağım Nino'cuğum),
Sivas’ın hurma tatlısı, madımağı (bu tatları Müjgan Üçer gibi bir ustanın elinden yemek ne büyük şeref),
Şebinkarahisar’ın dut pekmezi (Tokat'ta tatmıştım),
Taşköprü’nün sarımsağı (ooo sarımsak kitabına makale yazmışlığım bile var),
Tekirdağ'ın köftesi ve peynir helvası,
Tire’nin loru, karadut reçeli, keşkeği, köftesi, çamur peyniri (Tire'nin nesi çirkin ki?),
Tokat’ın 'batı', asma yaprağı, yağlısı, çemeni, pastırması (bir de Adnan Şahin'i diyecektim, onun kadar memleketinin tanıtımına çaba gösteren kaç kişi vardır acaba?),
Tosya’nın pirinci,
Trabzon’un tereyağı (İstanbul'da, Fatih'te bir mandırada satılıyor),
Uşak'ın tarhanası (Tarhana dedeyi tanıyor musunuz),
Vakfıkebir'in (Trabzon) ekmeği,
Van’ın otlu peyniri, murtuğası (hala Van'ı görmedim iyi mi),
Yozgat’ın gavurgası,
Kütahya’nın haşhaşlı-tahinli pidesi, cimcimi, bitli helvası,
Zile’nin çalma pekmezi (yapımı çok meşakkatli).