Sonunda browni ama bu farklı

Pek bir "browni" hayranlığım yoktur. Hani şu yoğun çikolatalı kek. Hafif ıslak, parça çikolatalı. "Cheesecake"e de bayılmam. Hani Amerikalıların bayıldığı, uğruna ölüp bittiği, en iyisini seçtiği. (Gerçekten. New York'taki bir yemek yazarı New York'un en iyi cheesecake'ini seçmişti bir kaç yıl önce. Bana kalsa hiç birinin aman aman bir özelliği yok. Amerikalılar benim gibi düşünmüyor tabii.) Ama bir kaç hafta önce David Lebowitz'in sitesinde bu browni tarifini gördüğümden beri yapasım var. Nedense diğerleri değil de bu. Sonunda dün yaptım. Tarifi birebir uygulayarak. Biraz daha az şekerli olsa olurmuş. Fırından çıkardığımda üzeri de içi de epey yumuşaktı. Biraz daha pişirse miydim diye düşündüm ya iyi ki pişirmemişim. Bir de tam anlamıyla soğumadan kestim, onun için hafif kıtırık pıtırık oldu üst kısmı. Olsun ne yapalım. Pastanede satılmak üzere yapmadım ya. Yiyenler beğendi. Ben de. Şekeri biraz azalmıştı soğuduğunda ya bir daha yaparsam altına daha az, üzerine biraz daha fazla şeker koyabilirim. Ya da tamamen azaltırım şekerini. İrice dilimlerseniz 9 porsiyon çıkıyor ki zaten tıka basa doyuran bir tatlı. Yani sekiz misafiriniz gelecek olursa verilen ölçü size fazla fazla yeter.