Sevmenin yolları

Sevmenin yolları diye bir başlık atınca, derin sözcükler gelecek diye düşündünüz. Kim bilir belki de derindir, belki değildir, kim bilir? Bir şeyi, birini sevmenin pek çok yolu var. Bazen sizin göremediğinizi bir sevdiğiniz size gösterebilir. Der ki mesela, birini sevemiyorsan bir türlü, ama onun çocuğunu, yahut torununu seviyorsan sevdiğin kişiye bak ve düşün. Sevmediğin kişi olmasaydı sevdiğin doğabilir miydi? Başlı başına bir öğreti. Yaşamı seviyorsan, evreni seviyorsan zaten içindekileri de seversin, onun çocuklarını. Bu kadar basit, bu kadar zor.


Sevmenin yolu çok. Yeter ki açık olalım sevmeye. Bir keresinde bir hanım demişti ki, "Eşim tam bir etoburdu ama sizin kitabınızdan yaptığım tariflerden sonra benden beter sebzeci oldu. Teşekkür ederim." Mevsimlerle Gelen Lezzetler'den bahsediyordu. Asıl adı 'Doğanın Ritimleri' olup benden habersiz alt başlığıyla çıkan kitaptan. (İsim takıntım belli oluyor değil mi? 'Tijen'in Mutfağından' adında bir kitap yazmayı asla düşünmezdim!) Bu haliyle de seviyorum sevmesine ya, 'Doğanın Ritimleri'nin anlamı büyüktü benim için. İşte bu doğanın ritimleri beni iki tarif paylaşmaya itti bugün. İkisi de aynı sosla (sızma zeytinyağı, limon suyu, deniz tuzu ve rendelenmiş sarımsak) yapılmış iki salata. İkisi de haşlanıyor, ılıkken sosla karıştırılıyor. Enginarlar soyulduktan sonra limonlu suda, pancarlar ise yıkandıktan sonra kabuğuyla bol suda haşlanıyor. Bu kadar basit. Ama bir o kadar da sevgi dolu, neşe dolu, canlılık dolu.