Bizim sokaktan geçenler

Bugün pazar ya, üzerinize afiyet biraz geç kalkmışım. Tabii kendine gel, çayını demle, kahvaltıyı hazırla derken hava iyiden iyiye yumuşamış, sabah serinliği kırılmış. Bahar geldi ya bizim mahalleye, pek bir cıvıltılı ortalık. Bir kere erikti, kayısıydı, şeftaliydi meyve ağaçları pıtırak gibi çiçeklenmiş durumda. Turunçlar da tomurcuklandı. Hatta bu sabah turunç çiçeği kokusu duyar gibi oldum. Gözlerimi kapatıp derin derin içime çektim. Artık balkonda yapıyorum kahvaltımı. Yerleştim, başladım yemeye. Bugün güzel de bir sürpriz vardı. Sizin oralarda da var mıdır bilmiyorum, bizim bir müzisyen delikanlımız var. Yanındaki kızkardeşi midir karısı mıdır bilmem, o akordeon çalar, kız da onunla dolaşır. Geçimlerini öyle kazanıyorlar herhalde. Fazla bir şarkı bildiği yok, en çok "hatırla sevgilim, o mesut geceyi..." şarkısını çalar. Bir de Balalayka mıdır? Rus müziği hani, onu. Aman dedim ne şanslıyım. Planlasam olmaz. Kahvaltımı canlı müzik eşliğinde ediyorum. Sonra bizim sokaktan geçenleri düşündüm. Balıkçımızı, simitçileri, eskicileri, çöp toplayanları, sesi pek duyulmayan ve çoğu zaman yakalayamadığım sütçüyü, müzisyenin arkasından geçen süpürgeciyi, kışın ayva, sonbaharda bamya satan yaşlıca amcayı... Ne çok insan geçiyormuş meğer bizim sokaktan. (Bu fotoğraf Ocak 2007'de, erkence bir Antalya sabahında çekildi. Dağlarda hala kar vardı. Hoş şimdi de var ya. Bizim sokağın manzarası değilse de hemen arka sokaktan çektiğim için uygun buldum, buraya koydum.)