Neden tam pirinç?

Geçen hafta bir fotoğraf ararken arşivi taradım, tararken de bu fotoğrafla karşılaştım. Blog fotoğrafları dosyasına aldım hemen, bugünlerde tam pirinçten (kimi diyet pirinç, kepekli pirinç veya kabuklu pirinç diyor ama benim ağım tam pirince alışkın) bahsedeyim dedim. Dün Mehtap beş günlük enerji diyetini verince (bu diyet 6. haftada olanlar içinmiş öncelikli olarak, belirteyim, ancak benzeri sağlık diyetleri yaptığım günlerden biliyorum, hayvansal gıdaların olmadığı, sebze ve meyve ağırlıklı benzer diyetler bedenimizde harika değişiklikler yapıyor. Niyet ettiyseniz vazgeçmeyin!) tam pirinçten bahsetmenin zamanı dedim ve ekleyiverdim bu güzel fotoğrafı. Sorunun yanıtını da bir zamanlar çevirisine başladığım, ancak tamamlanamamış Makrobiyotik Beslenme* adlı kitaptan alıntıyla vermek istedim:

"Nişastaların şişmanlattığını duyduğunuz için onlardan kaçıyor musunuz? Öyleyse tam pirinç ve kabuklu buğday gibi tahıl ve sebzelerde bulunan kompleks, doğal nişastaların en iyi besinler olduğunu duymak sizi şaşırtacaktır. Kompleks karbonhidratlar içeren doğal besinler enerji besinleridir. Protein ve yağlarla karşılaştırıldığında kompleks karbonhidratlar vücuda kolaylıkla kullanılabilecek ve ardında atık madde bırakmayan enerji yakıtı sağlarlar. Hemen hepimiz her yemekte bir çeşit karbonhidrat yiyoruz. Ancak işlemden geçmiş, rafine gıdaların elimizin altında olduğu modern dünyamızda ortalama bir birey tarafından tüketilen karbonhidratların yaklaşık yarısı basit karbonhidrat formundadır. Buradaki sorun basit, rafine karbonhidratların sağlığımıza zararlı oluşudur.

Sabah kahvaltısında krema ve şekerle birlikte içilen kahve ve yanında yediğimiz tatlı bir çörek, öğleden sonra ağzınıza attığınız bir şekerleme veya çikolata size kısa sürede enerji verebilir. Ancak çabuk enerji veren bu besinlerin içerdiği şeker kanı çabucak terkedecek ve böylece kısa sürede bir yorgunluk hissi duyacaksınız. Şekerin çabuk kandan atılmasını engellemek için insülin düzeyi hızla yükselecek ve böylece kan şekeri daha da düşecektir. Bu da kendinizi gergin hissedip şekere saldırmanızla sonuçlanır. Bu düzen sürdüğü sürece bedeniniz kendini kontrol edilemez bir iniş çıkış içinde bulur ve bu da duygularınızın aynı şekilde iniş çıkışına neden olur.

Makrobiyotik beslenmede basit karbonhidratlar daha kompleks ve yavaş yanan karbonhidratlarla değiştirilir. Örneğin tam pirinç, kana dakikada 2 kalorilik düzenli bir glikoz akışı sağlar. Buna karşın çikolata yediğinizde içinde bulunan şeker bedeniniz tarafından dakikada 30 kalori yakılmak suretiyle, hızla kandan atılır. Bal, rafine sofra şekeri, hatta meyve şekerleri bile hızla yakılır, çünkü bu şekerler pankreas enzimleri kullanılmadan yakılırlar ve uzun süreli enerji sağlayamazlar. Tam tahıllar, bakliyat ve sebzelerle hazırlanmış bir makrobiyotik öğünden sonra enerji yavaş yavaş yakılır ve ne duygusal iniş çıkışlara neden olur, ne de tatlı ihtiyacı hissetmenize."
*The Macrobiotic Way, Michio Kushi, Avery Publishing, USA, 1985, sf. 9-10