18 Mayıs 2010

Kapılar

Kapıların nereye açıldığını merak eder misiniz? Ben ederim. Gezdiğim pek çok şehirde aynı merakı duymuşumdur. Sokaklarını yürüdükçe tanırsınız bir kenti. Kimi sokaklar vardır, tekrar tekrar geçersiniz. Bazen ayaklarınız götürür sizi oraya, bazen ruhunuz. Bazen kaybolduğunuz için karşılaşırsınız tanıdık sokaklarla. Her sokakta pek çok kapı vardır ve her kapının arkasında birbirinin -tıpatıp olmasa da- aynısı yaşamlar. Bir yandan da bambaşka hayatlar yaşanır o kapıların ardında. Bazen bir kapıyı çalmak gelir içimden. Ya da tam ben geçerken o kapılardan biri açılmışsa, biri giriyor veya çıkıyorsa sormak isterim, evinizi görebilir miyim? Muhtemelen neden diye sorarlar. Zaten ben de çekinir soramam. Ama bir yandan da merak ederim. En çok da mutfaklarını merak ederim. Her gün yemek pişer mi o mutfakta? Güzel kokular gelir mi? Yoksa yanar mı yemekler sık sık? Pis midir yoksa pırıl pırıl mı? Tabakları, tencereleri, erzak dolapları nasıldır? Özenle mi seçilmiştir malzemeler yoksa karın doyurmak için mi? Daha pek çok şeyi merak ederim ama her kapı açılmaz, açılsa da buyrun sözü duyulmaz.

25 yorum:

Damak Tadı dedi ki...

Ne güzel yazmışsın yine..Şu anda bir başka diyarda hissetmemi sğladın..İyi ki varsın!Sevgiler..

Pınar Günay dedi ki...

evet, aynı şekilde ben de merak ederim Tijencim. Zaten "Mutfaklardan Taşan Öyküler" de böyle bir şey işte. O kapıların ardında olanlar...teşekkürler bu güzel yazı için...

çeşnici Handan dedi ki...

Kapıları, ardında yaşananları özellikle başka şehirlere, ülkelere gittiğim zaman ben de merak eder, kapılara göre içeriyi hayal ederim. Çok güzel anlatmışsın. Sevgiler.

Tuba dedi ki...

Tijen'cim bu yazi tam benlik olmus. Sanki okurken kendimi okudum. Is yerinde odamin duvarlari kapi resimleriyle susludur benim, degisik, rengarenk, nereye acildigi bilinmeyen kapilarla..Benzerlige sapka cikariyorum.

mine dedi ki...

bilmediğim bir yerde kaybolurken merak ederim en çok kapıları, ardındakileri
zihnimin kapılarında kaybolurum sonra da : =)

Unknown dedi ki...

Newburyport kapisi hep acik, bilginize :-)

Miskokulu Lezzetler dedi ki...

Ben en çok o kapıların ardında neler yaşanıyor nasıl hayatlar sürüyor diye merak ederim çok kez de hüzünlenirim.Sevgiler...

Hülya dedi ki...

Ne güzel anlatmışsın Tijen'ciğim, anlatarak düşünmeye sevketmişsin insanları...
Üniversitede iken ve yurtta kalıyorken evlerin pencereleri böyle düşündürürdü beni; yurdun penceresinden komşu evlere bakardım,sokakta,belediye otobüsünde çevredeki içeride ışık yanan evlerin pencerelerine bakar nasıl hayatlar yaşandığını hayal ederdim.
Ben ailemden uzakta olduğumdan belki o evlerde yaşayanların hep mutlu olduklarını düşünürdüm.

Çaldığın kapıların arkasından hep sevgi dolu yaşamların seni karşılaması dileği ile...

Egeden Tarifler dedi ki...

Kapıların ardını merak eden sadece benim sanırdım, yalnız değilmişim :) Özellikle İzmir'de Bornova'daki eski levanten köşklerini her görüdğümde zili çalıp evinizi gezebilir miyim demek gelir içimden :) İzmir'den sevgiler.

Süt Dilimi dedi ki...

Kapı öylesine orijinal ki ardı merak edilmeyecek gibi değil..

Hayatın Ta Kendisi Lokantası dedi ki...

her kapı ayrı bir yaşam, hayata açılan... hepsi ayrı bir hikaye belkide, hayatın gerçekliğinde...

her kapı açılmaz evet ama en azından açılan kapıların yüzümüze kapanmaması dileğiyle.

sevgiler

Mutfak Havlusu dedi ki...

Kimi sokaklar vardır birde evlerini merak edersin
kimi evler vardır sohbetini merak edersin
kimi sofralar vardır etrafında dönen muhabbete ömür boyu karışsam dersin...

daimamutfak dedi ki...

Gönlümüzün kapılarını sonuna kadar açmamız dileklerimle..

Serap dedi ki...

Ben de akşamları balkonda otururken, evlerin hep mutfaklarının ışıklarının yandığını farkettim. Kadınlar hep bir koşturmacanın, yarını yakalamanın telaşı ile ertesi güne hazırlık yapıyorlar sanıyorum. Erkekler hepsi değilse de malum TV karşısında, üçlü koltuğa uzanmış olarak ... Ben de açıkçası, yeni yazı yazdığınızı gördüğümde, yazınızı okumanın telaşı oluyor.

pelince dedi ki...

Bende bir gariplik yokmuş demek ki:) bende çok merak ederim.. Ne güzel yazmışsın yine ,yüreğine sağlık..

Sevgiler.

Narince dedi ki...

Ben de antik şehirleri gezmeyi seviyorum. Benden önce kimler adımladı, kimler nasıl giyindi, neler yedi düşünür dururum yıkıntılar arasında.

Emelin Mutfagi 01(Emel Ceyhun SABIR) dedi ki...

Tijen selam, beni eklemişsin sağol:)

Kapılar benim de ilgimi çekerdi eskiden şimdi bloğunda görünce yeniden depreşti bu duygum. Safranboluda nefis kapılar var büyük ve gizemli, kapıların orta kısmında gizli bölmeler, kim gelmiş bakmak için, evin erkeğinin kullanması için özel tokmaklar ..o tokmağı evin beyi gelince çalarmış evin hanımı da bilirmiş beyi geldiğini. Blogundaki bu kapıda da var böyle bir gözetleme yeri..

harikasın iyi ki blogunla da olsa varsın ruhumun yakın olduğu görmediğim kişi..birgün seninle mutfakta birşeyler pişirelim:-) Adanaya yolun düşmez belki ama ben oralara gelebilirim

Sevgiler emel

kristalkelebek(aslı) dedi ki...

Tijencim yine çoğumuzun düşüncelerine tercüman olmuşsun:)..Ben de çok merak ederim başka evlerde aynı anda neler yaşanır, neler düşünülür diye..Her kapı başka bir hayat, başka bir düzen...
Fotoğraftaki kapıyı da çok sevdim ben:).
Sevgiler..
aslı

Zehra Gürgen dedi ki...

Tijencim bende hep evleri merak ederim, nasıl diye?
yalnız bu kapıya bayıldık kocamla !! bunu çalmak lazım

Ceylan dedi ki...

Ben de bayilirim kapilara ! En son Mardin gezimizde bir suru kapi resmi cekmistim..gondereyim sana da Tijencim ! Sevgiler..

mintininmutfağı dedi ki...

tijen merhaba arkadaşım ben alev.çok küçük bir noktaya odaklanıp kalemini bu kadar güzel konuşturuyor olmana hayranım ben,kapılardan ziyade.birçok arkadaşım gibi kapılarla ilgili birşeyler yazmak istemedim çünkü sen çok güzel dile getiriyorsun zaten hislerini.ben en çok bloğunda sahip olduğun gizemli havayı seviyorum.
http://mintininmutfagi.blogcu.com/

etki alanı dedi ki...

O gizemi hep sevmişimdir Tijenciğim....
Kapılar bende tutkudur,o kadar ki,eski kapıdan bir masa ve sehpa yaptırdım evime...
Görmek istersen;
http://etkialan.blogspot.com/2009/11/kendi-tasarmlarm.html

sevgiyle kal...
TüTü

mmm dedi ki...

Bende, ilk gittiğim bir şehirde ,özelliklede eski olurlarsa ,kapıları incelerken bulurum kendimi. Tıpkı sizinde yazdığınız gibi içindeki hayatları düşünürüm bir an.

lavantalimon dedi ki...

ne güzel yazmışsın ne güzel fotoğraflamışsın... ben de gittiğim yerlerde pencere ve kapıları fotoğraflamayı seviyorum. kimle geldi geçti kimler baktı gitti kim bilir?

gül dedi ki...

ne güzel duygular bunlar. ya sen bensin ya ben senim.bende senin öykünü merak ettim lütven yazın olurmu.