15 Mayıs 2008

Sahip olduğumuz tek şey-II

Nefes almada iki türlü rahmet vardır,
havayı içine çekmek ve boşaltmak
ilki sıkıştırır, diğeri ferahlatır,
bunların karışımıyla hayat bir mucizedir.

Goethe'nin dizeleri bunlar. Kiminiz geçmiş dediniz, kiminiz bedenim, ruhum, şu an, sevgi... Bense "nefes" diyor ve sizi çok sevdiğim, beni düşünmeye, hayata ve hastalıklara daha farklı bakmaya sevk eden bir kitaptan, Hastalık İyileşmeye Giden Yoldur'dan (Thorwald Dethlefsen ve Ruediger Dahlke, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, 2002) bilgilerle başbaşa bırakıyorum. Tabii yorum yapmak isteyenler için yine yorum kısmı açık, tartışabiliriz bu konuyu:
"Tüm eski dillerde nefes için kullanılan kelime ile ruh veya can için kullanılan kelimeler aynıdır. Latice'de 'spirare' nefes almak, 'spiritus' ruh demektir. Aynı kökü 'inspiration' sözcüğünde de bulabiliriz. Bu sözcüğün anlamı can katmak, ilham vermektir ve nefes almak, içeri almak ile ayrılmaz bir biçimde bağlantılıdır. Yunanca'da, 'psyche' kelimesi hem nefes hem de ruh anlamına gelir. Hitçe'de 'atman' kelimesi vardır ve Almanca'daki 'atmen' (nefes almak) sözcüğü ile akraba olduğu kolayca anlaşılmaktadır. Yine Hintçe'de evrimini tamamlayarak bütünlüğe ulaşmış insanlara 'Mahatma' denir ve 'büyük ruh' ya da 'büyük nefes' demektir. Hint öğretisinden nefesin Hintliler'in 'prana' olarak adlandırdıkları, gerçek yaşam gücünün taşıyıcısı olduğunu öğreniyoruz. (...) Nefes bizim 'herşey' ile sürekli bağlantımızı sağlar ve istesek de istemesek de hepimizi birbirimize bağlar." (sf. 123-5)

Nefes almadan yaşayabilir miyiz?
Nefes kontrol edebileceğimiz az sayıda yetiden biri.
Dolayısıyla belki de sahip olduğumuz tek şey.
Siz nasıl nefes alıyorsunuz?

14 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok doğru...Sahip olduğumuz tek gerçek şey...Bizi yaşatan, hayata katan tek gerçek şey. Varlığı da yokluğu da saniselerle ölçülen...Durduğunda tüm ışıkları söndüren...Başladığında yüreklere su serpen, şükretmeyi hatırlatan, gereksiz koşturmacalara kapıldığımızda göğsümüzü hızlı hızlı indirip kaldırarak boş şeyler için de zaman kaybettiğimizi hatırlatan, mucizevi bir gerçek. Ruhun ruh eşi, diğer yarısı ve daha pek çoğu...Sevgiler.

dgül dedi ki...

Notunuzu okuduğumda düşündüm soluk almayı da, ama hekimlikten mütevellit, solunum cihazına bağlı yaşama tutunanlar geldi aklıma. Umutları var ki hala tutunuyorlar diye düşündüm...
Evet, bize en çok gereken şeydir, elzemdir, ama istedim ki o anlarda bile sırf yaşamak için "sahip olduğumuz birşeylerimiz olsun illa da... Sevgilerimle...

dilek aksu dedi ki...

Tijen'cigim,
Benim aklima da Venedik'teki,"Ponte Sospiri","Bridge of Sighs" geldi,
Sen de bize buradan hep yeni bir nefes yolluyorsun,
Sevgiler,
Dilek

banu kırmızıgül dedi ki...

NEFES ALMAK


Nefes almak, içten içe, derin derin,
Taze, ılık, serin,
Duymak havayı bağrında.

Nefes almak, her sabah uyanık.
Ağaran güne penceren açık.
Bir ağaç gölgesinde, bir su kenarında.

Üstünde gökyüzü, ufuklara karşı.
Senin her yer: Caddeler, meydan, çarşı...
Kardeşim, nefes alıyorsun ya!

Koklar gibi maviliği, rüzgârı öper gibi,
Ananın südünü emer gibi,
Kana kana, doya doya...

Nefes almak, kolunda bir sevgili,
Kırlarda, bütün bir pazar tatili.
Bahar, yaz, kış.

Nefes almak, akşam, iş bitince,
Çoluk çocuğunla artık bütün gece,
Nefesin nefeslere karışmış.

Yatakta rahat, unutmuş, uykulu,
Yanında karına uzatıp bir kolu,
Nefes almak.

O dolup boşalan göğse...
Uyumak, sevmek nefes nefese,
Kalkıp adım atmak, tutup ıslık çalmak.

Sürahide, ışıl ışıl, içilecek su.
Deniz kokusu, toprak kokusu, çiçek kokusu.
Yüzüme vuran ışık, kulağıma gelen ses.

Ah, bütün sevdiklerim, her şey, herkes...
Anlıyorum, birbirinden mukaddes,
Alıp verdiğim her nefes.

Ziya Osman Saba

durutarifler dedi ki...

Kitabı çok merak ettim. Okumak istiyorum mutlaka. Eşim bronşit olduğunda nefes almanın önemini bir kere daha anladığını söylüyordu.

Mr_TD dedi ki...

kimi zaman gözler kapali, kimi zaman acik, kimi zaman problemlerden birkac saniye icin kacmak, kimi zaman sahip olduklarima sükretmek, kimi zaman sevdigimin kokusunu icime cekmek, kimi zamanda yasadigimi anlamak icin nefes aliyorum.

Ferhanca dedi ki...

Bence insan ölünce nefesle beraber olan ruhda gidiyor ikis bir yasşıyor insan bedeninde geriye ceset kalıyor.

Ben de alerjik astım olduğu için nefesin kıymetini çok iyi bilenlerdenim.Akciğerinizin ne kadar kapasitesini kullanabildiğinizi ancak nefesiniz daraldğında anlayırsunuz . kaç lob devrede? ne hızla soluk alıp veririsem rahatlarım? çok iyi ayarlama yapmasını biliyorsunuz.
Babamda bir astım krizinde nefes alamadığı için kalb krizi geçirip gencecik bu alemden diğer aleme geçmişti.Nefes almak değince aklıma neler geldi.
Allah herkese nefes albileceği günler versin.Sağlık, iş, mutluluk,nefesleri versin.
Tijencim çok öptüm.

Tijencim benim syfada en son ekledğiğm resim geçen hafta Antalyaya giden eşim tarfindan otlin behçeside çekilmiş. İsmini bilmiyorum sen bilirsin belki bekliyorum..

Yaren dedi ki...

Nefes en degerli seyimiz dogru,onsuz olmaz.Ama en dogrusuda sineden nefes almak karindan degil.Cogumuz karnimizdan nefes aliyoruz buda kalbimiz icin saglikli degil.Güzel paylasinin icin tesekürler Tijencim.

Demet dedi ki...

Dogru cevaba yaklasmisim ben de. Birkac sene evvel 'nefes almiyorum ben galiba' dedim kendi kendime. Bazi zamanlar kendimi nefesimi tutmus halde yakaliyordum. O gün bu gündür düzenli ve derin nefes almaya calisiyorum. Temiz hava yahut deniz kokusu bulur bulmaz da iliklerime kadar icime cekiyorum... :)

Bizim Evin Mutfağı-Aysel dedi ki...

Nefes aldığım her an için şükrediyorum.

Doğru nefes alıp vermekle kalbimizin iş yükünü hafifletmiş oluruz... Sıradan bir fonksiyon gibi gözükse de ne kadar önemli olduğunu hatırlattınız teşekkürler...

pelince dedi ki...

Soru kısmını kaçırmışım ama kitabı bende merak ettim.Bende ufak yaşlarda bronşit olmuş uzun zaman sıkıntıını yaşamıştım.Büyük bir kısmını atlattım.
Nefes almak öyle önemliki,çok haklısın.
Çoğu zaman sahip olduğumuz tek şey dendiğinde hep sevdiklerimiz gelir aklımıza,ama kendimizi hep es geçeriz..

NiNo dedi ki...

Ama sevgide hayata tutunmayı hatta hayata geri dönmeyi saglar.Ben ozaman buna şöyle yanıt vereyim sevgiyle nefes alıyorum:)

NiNo dedi ki...

nefes alip vermek
alamamak ya da hic verememek
hersey Allahin elinde biz verileni yasiyoruz
ne mutlu en iyi sekilde hakkini vererek yasayabilene

SOFRAM dedi ki...

Merhabalar sevgili Tijenciğim, ziyaretiniz için çok teşekkür ediyorum. Ama sağlık sorunlarım nedeniyle sayfamla ilgilenememiş , ziyaretlerinize gelememiştim.
Bugün sayfanıza geldiğimde sorunuz ve ardından yazdığınız yazım dikkatimi çekti. Bu hastalığım sırasında da anladım ki nefes alamamak gerçekten çok zor bir şey,benim için de çok önemli, hala zaman zaman nefes almakta zorluk yaşadığım için...
Güzel yazınız için teşekkürler...
Sevgilerimle...