15 Haziran 2011

Türkiye'nin Kentleri-Niğde

Adil İzci'yi ben çok severek okuduğum Ağaçlar Kitabı'ndan tanıyorum. Yüreği büyük insanlardan biri o. Tam bir doğasever. Tanımasam da saygım büyük. Şimdi de elimde yazarın Eski Bir Niğde'si var, çocukluğunun Niğde'sini anlattığı kitabı. Niğde'yi öyle güzel anlatmış ki ne diyeyim, sözler yetersiz. Sadece bir bölüm aktarayım. Biliyorum size de çocukluğunuzu anımsatacak: "Üstümüze doğa kokularının sindiği, sırtımızı ağaçlara verince dünyanın umurumuzda olmadığı dinginlik günleriydi onlar. Hele ikindiler. Hele nisan yağmurları sonrası. Gökyüzünü kaplayan sonsuz bir mavilik, sonsuz bir aydınlık... Senki hep de o sıralarda aklımıza geliyor bahçelere koşmak. Badem, erik, kayısı... atık hangisi kısmet olursa olsun, çağlaları yağmur yıkanığı nasılsa."

5 yorum:

durutarifler dedi ki...

Çocuk olsak hala koşacak bahçe bulamazmıyız. Biraz da sorumlulukların daha az olması ile ilişkili değil mi ?
Sevgiler

Leylak Dalı dedi ki...

Benim çocukluğumun Niğde'de geçen yazlarını anlatmış sanki?
Bu kitabı nasıl temin edebilirim sevgili Tijen, hem kendime hem kuzenlerime armağan olarak almak isiyorum...

Leylak Dalı dedi ki...

Bir alt yazınızda buldum kaynağını, sizi yormadan yazayım dedim, şimdi sipariş vereceğim.

Nihal dedi ki...

Merhaba,
kitabı eşime babalar günü armağanı olarak oğlumla birlikte verdik. Çok sevindi. Paylaşım için teşekkürler
Nihal

Tijen dedi ki...

Sevgili Nihal,
Çok sevindim!
Teşekkürler paylaştığın için.