Rügzarlı bir yazı

"Çok sıcakladım biri bana rügzar yapsın," diyor Maya. Bir yandan da o güzel saçlarını savuruyor, eliyle serinlik yapmaya çalışıyor. Bitmiş durumdayız sıcaklardan. Ne soğuk sodalar kar ediyor, ne deniz, ne duş. Rügzar lazım bize, Maya'nın deyimiyle. Bayılıyoruz o ne dese. Dilimize pelesenk ediyoruz hemen. "Ne mazan" diyor mesela, ne zaman diyeceğine. "Cavanar" diyor canavara. "Komacan" oluyor kocaman onun dilinde. Bugünlerde bizim mutfak iyi çalışıyor. Her gün yeni bir şeyler yapıyorum, aslında birbirinin aynısı sebzelerle. Eldeki malzeme belli, patlıcan, kabak, biber, fasulye, barbunya, börülce ve tabii ki bol domates. Domatessiz olmaz. Her hafta 4-5 kilo yemeklik, 3-4 kilo da kahvaltılık domates tüketiyoruz. En az iki kilo da kuru soğan. Salatalıklar acı çıktı mı çok bozuluyoruz. Biberler zaten bahçeden. İpek gibi marullarımı koparıyorum, seve okşaya. Her akşam koca kaselerde salatalar yapıyoruz. İçlenmiş taze börülceler hafiften haşlanıp muhteşem lezzetleriyle arz-ı endam ediyorlar sofrada. Bu sefer değişiklik olsun diye içine dövülmüş cevizle rendelenmiş keçi peyniri ekliyorum. Kırmızı biberleri közleyip peynirli harçla sarıyorum, atıştırmalık oluyor, sofraya renk katıyor. Minik salatalık dilimlerinin üzerine yeşilliklerle karıştırdığım lordan koyup üzerine de miniminnacık birer domates parçası ekliyoruz Işıl'ın annesiyle. Veya önceki günden kalan simitleri incecik halkalar halinde kesiyor, üzerlerine kurutulmuş domatesle (tabii ki ben kurutmuştum) hazırladığım muhammaradan sürüyor, üzerlerini bir maydanozun en minik yapraklarıyla süslüyoruz. Patlıcan kumpir yapıyorum, sevgili ilk kitabım Mevsimlerle Gelen Lezzetler'deki tarife bakarak. Yıllar, yıllar önce Bodrum'da yemiştim bir benzerini ve kendi alternatifimi üretmiştim. Nicedir pişirmemişim, unutmuşum. Bahçedeki patlıcanlardan da ekliyoruz közlemeliklere. Işıl sarımsaklı yoğurtluyor bir sonraki gün. Taze patateslerle bol yeşillikli, peynirli patates salatası yapıyoruz bir akşam, balığın yanına. Pazarda bulduğumuz iri mi iri bamyaları kızartıp domatesle sosluyoruz. Kalanı da bir öğle yemeğinde spagettiyi boyayacak, o kıpkırmızı rengiyle. Sevgili Bedriye'yi anarak "kabbar" hazırlıyorum, kabakları soğanla kavurup süzme yoğurt ve cevizle buluşturarak. Bir sonraki kabaklı lezzetimiz ise çiğ kabak salatası. Bir de Karaburun'daki dostlarımı anarak "Negerek böreği" yapayım diyorum, yine körpecik kabaklar bulursam. Yaz bütün letafetiyle sunuyor tüm renklerini. Maya terliyor, annesi terliyor, babası terliyor, halası, babaannesi, anneannesi, dedesi... Hepimiz terliyoruz ve rügzarı bekliyoruz. Gelsin ama öyle hemen gitmesin. Gelsin serinletsin, yüreğimize su serpsin istiyoruz.