Bozcaada'da bir kahvaltı

Adadan derlediğim, öykülemek istediğim pek çok anı oluyor, her dönüşümde. Ancak hiç biri, şu sofranın renkleri kadar canlı değil zihnimde. Anlatımda kullanılacak sözcükler ise bu sofranın etrafında edilen sohbetler kadar tatlı değil. Hele bir de can dostlar varsa yanıbaşınızda, daha da tadına doyulmaz oluyor kahvaltılar. Neler olmuyor ki bu unutulmaz sofralarda; bahçeden zeytinler, aromatik ot ve baharatlı zeytinyağı, peynirler, Kösedere domatesi (yazın ilerleyen dönemlerinde ada domateslerine geçiş olacak tabii), salatalık, bahçeden aromatik otlar, baharatlı salça, simitler, peynirli ekmekler, mısır ekmeği, kek, reçel çeşitleri, mevsim meyveleri (Ağustos başından itibaren bahçenin üzümleri de ekleniyor tabii listeye)... Sofrada o kadar çok şey var ki, hepsinden tatmak istiyor insan. Ah tabii, yumurtanızı nasıl yersiniz diye soruyorlar, çaylar sıcak sıcak geliyor, ardından isteyenlere Türk kahvesi ve ev likörü. Yani sohbet sürdükçe sofradan kalkılamıyor, kalkılamadıkça yemek devam ediyor. Kalkılabildiğinde denize gidiliyor veya bağlar geziliyor, şarap tadılıyor, vakit akşama döndüğünde ışıklar kapatılıyor, mumlar yakılıyor, müzik hafiften karışırken doğanın sessizliğine, yıldız yataklarına seriliniyor, yıldızlar ve samanyolu seyrediliyor. Adaya gelmek ve gitmek hep yeni heyecanlara, yeni dostluklara vesile oluyor. Cahit amcayı yeniden görmek, dostlarımız Füsun ve Erhan'la birlikte olmak, Öngün, Aydan hanım, Bülent bey, Çamlıbağ'dan Haşim bey, Talay ailesinden Mehmet ve Ahmet Talay, ah nasıl unuturum, Aralların keyifli mekanı Kasaba'da biricik Arzu'nun sıcacık sarılması, dünyanın merkezi Çınaraltı'nda içilen çaylar, Cahit amcayla Nejat beyin birlikte geliştirdiği salçalı, kekikli, domates ve beyaz peynirli tost... Çınaraltı dünyanın merkeziyse, benim için de Habbele öyle. Siz de tatmak isterseniz bu güzellikleri, gerekli bilgileri şuradan alabilirsiniz. Cem'ciğim de olaydı daha tam olacaktık ya bu sefer onsuz geçti ada günleri. Ben yine eli kolu dolu döndüm. Ümit'le Nejat bey her zamanki dostluklarıyla ağırladı, Füsun'la Erhan ev yapımı şarap ve ahududu sirkesi getirdi, Cahit amcam mis kokulu zeytinyağlarından, Haşim bey Çamlıbağ'ın bu yıl en beğendiğim Merlot-Kuntra kupajından armağan etti. Yakında Çamlıbağ etiketiyle satılacak olan kırma yeşil zeytinlerden, yine Çamlıbağ'ın şaraplarından satın aldım (ada şarapçılığı son yıllarda büyük aşama kaydetti gerçekten, hepsine emekleri için teşekkürler), çantamı yüklendim ve eve döndüm.