Evde peynir yapımı

Bakın ne buldum. Aslında tesadüfen oldu, Fethiye'den gelen yorum mektubunun yanında çıkan google reklamlarından birinde vardı. 1967 yılından beri faaliyette olan bir "doğal peynir mayası" firması. Acaba gerçek mayalı peynir yapımına girişsem mi diye düşünmedim değil:
www.rumelimaya.com.tr
*
Bu fotoğrafı 26 Mayıs 2005'te çekmişim. Neredeyse dört yıl önce. Blogu ilk açtığım yıl olduğuna göre bloga koymuş olmalıyım o günkü tecrübeyi. Belki dosyalar arasında bulurum, arşivin bir kısmını sildiğime göre. O gün muhtemelen pazardan süt alıp gelmişim eve. Peynir yapmaya kalkışmışım. Sütü neyle kestirdim acaba? İçindekiler ne? Kurutulmuş domates ve fesleğen mi? Yeşil ve kırmızı olduğuna göre öyle olmalı. Bu sefer kurutulmuş domates tozu koydum, Yerlim ürünlerinden. Dün pazara taze kekik gelmiş, onun uçlarından da biraz doğradım. Bir de tuz. Yine de az gelmiş tuzu. Öyle tatlı bir peynir ki. Sütün yarısını yoğurt mayalamak için ayırdımdı, sıra onda. Bugün bir de üzerine New York Times gazetesinde Harold McGee'nin evde yoğurt yapımıyla ilgili yazısını okuyunca dur dedim, yazının linkini vereyim, İngilizce bilen dostlar yoğurt yapımının bilimsel açıklamalarını okusunlar. Bu sabah kahvaltıda minik tabak peynirimden sürdüm ekmeğime. Ne zevkliymiş insanın kendi yaptığı peyniri tatması, unutmuşum. (Peynir yapmak için sütü kaynattım. Önce sirke koydum ama tam kesilmedi. Bir de yarım limonun suyunu sıktım. İşte o zaman kesildi, suyu ayrıldı. Biraz beklettim o halde. Sonra tuz, kekik ve domatesi koyup karıştırdım ve üzerine tülbent yaydığım kevgire döktüm. Suyu süzüldü. İyice katılaşmasını beklemeden bir kaseye aldım, üzerini bastırıp soğuttum, dolaba koydum.)