Nereden geldi aklıma sahi? Yok aslında öyle olmadı. Bir fotoğraf arıyordum. Bologna'da üniversiteyi bitirenler, başlarına defne dalından yapılma bir taçla, yanlarında arkadaşları, kenti dolanırlarmış. Adetmiş. İpek'im öyle anlatmıştı. İşte o fotoğrafı bulmak için Bologna fotoğraflarına bakarken bunları gördüm. Ağzım sulandı. Bir yağmurlu günde, aylardan Mart, İpek götürmüştü beni oraya. "Burası Bologna'nın en güzel pastalarını yapar, pahalıdır ama değer," demişti. Girince kendimizden geçmiştik. Şundan, ondan, bundan derken tabağımıza bunları almış, paylaşmıştık. Hepsi de birbirinden güzeldi doğrusu. Yanında kahvelerimiz. Pek kahveci olmadığım halde İtalya'da olunca kahve içmiştim, hem de her gün, en az bir tane. Sabah kahvaltılarında bile içiyordum, ne garip. Cafe latte, capuccino... Bir tür İtalyan kahvesi işte, çok sert olmayan, şeker kullanmayı gerektirmeyen, yanında bir çörek. Oturup (hele de Cenova'da) o daracık sokaklardan birindeki bir mini kahvede, sohbet edenleri izliyordum. Herkes birbirini tanıyordu çünkü her sabah orada duraklayıp kahvelerini içiyor, çöreklerini yiyor, gülüş şamata sohbetlerini edip öyle başlıyorlardı güne. Özeniyordum onlara ya dillerini bilmiyordum. Sadece günaydın, iyi akşamlar, lütfen, bir kahve falan gibi şeyler işte.
17 Ekim 2008
Bu pastalar nereden geldi aklıma?
Nereden geldi aklıma sahi? Yok aslında öyle olmadı. Bir fotoğraf arıyordum. Bologna'da üniversiteyi bitirenler, başlarına defne dalından yapılma bir taçla, yanlarında arkadaşları, kenti dolanırlarmış. Adetmiş. İpek'im öyle anlatmıştı. İşte o fotoğrafı bulmak için Bologna fotoğraflarına bakarken bunları gördüm. Ağzım sulandı. Bir yağmurlu günde, aylardan Mart, İpek götürmüştü beni oraya. "Burası Bologna'nın en güzel pastalarını yapar, pahalıdır ama değer," demişti. Girince kendimizden geçmiştik. Şundan, ondan, bundan derken tabağımıza bunları almış, paylaşmıştık. Hepsi de birbirinden güzeldi doğrusu. Yanında kahvelerimiz. Pek kahveci olmadığım halde İtalya'da olunca kahve içmiştim, hem de her gün, en az bir tane. Sabah kahvaltılarında bile içiyordum, ne garip. Cafe latte, capuccino... Bir tür İtalyan kahvesi işte, çok sert olmayan, şeker kullanmayı gerektirmeyen, yanında bir çörek. Oturup (hele de Cenova'da) o daracık sokaklardan birindeki bir mini kahvede, sohbet edenleri izliyordum. Herkes birbirini tanıyordu çünkü her sabah orada duraklayıp kahvelerini içiyor, çöreklerini yiyor, gülüş şamata sohbetlerini edip öyle başlıyorlardı güne. Özeniyordum onlara ya dillerini bilmiyordum. Sadece günaydın, iyi akşamlar, lütfen, bir kahve falan gibi şeyler işte.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
21 yorum:
Görünüşünden belli pek lezzetli oldukları...Ben de seviyorum herkesin birbirini tanıdığı sıcak mekanları. Hatta bu sabah bununla ilgili bir yazı ile yazmıştım tesadüfe bak ki :)
Tam da öğlen ne yesem diye düşünürken, aklımı çeldi pastalar. Kahve-pasta-kitap üçlemesi mi yapsam acaba birazdan. Oysa ne kadar sağlıklı şeyler yemeyi planlıyordum.
Ufff çok kötüsün:)))
Harikasın Tijen'ciğim..))
Orada olsaydım su yerine kahve içerdim sanırım..))
Sevgilerimi gönderiyorum..
Canım süper bunlar!!! ben çok severim İtalyayı neden bilmem çok çekici geliyor bana o ülke:-)))İnşallah gideceğim bir gün:-)))sevgilerimle...
O tabağı istiyorumm :)Kahvemde hazır yanında hem..
İtalyada o havayı solumak ne şans..
Sevgiler
Hastalıktan iştahımda, ağzımın tadı hiç yok ama, bu pastaların görüntüsü yinede ağzımı sulandırdı :)Bir kahve yanında da çikolatalı bir pasta olsa keşke demekten kendimi alamıyorum :))
Pastalar harika görünüyor Tijen.Herkesin birbirini tanıdığı,durakaladığı yerler ne güzeldir.İtalya'yı görmeyi ben de çok istiyorum.Fakat şu an aklımda yalnızca çikolatalı pasta var:)
Sevgilerimle
Boşverin, arada insanın kendini şımartması da lazım.
Ahhh ahhhh, her gün İtalyanca duyduğum günleri özledim, hem de çok..
Bende kendimi harika pastalarla şımartmak istiyorum... Ama ya onların bana geri dönüşü???
ah ah. bu memleketin en sevmedigim yonu dogru durust tatli yapmayi becerememeleri... turkiye'deki yas pastalar, avrupadaki minik pastalari cok ariyorum coook.
bunlarin tatli kavrami kek uzerine frosting! :(
tamam apple pie guzel, ama o da bir yere kadar.
canim ya nerelere goturdun beni
bologna bayildim ben blognaya cok sirin bir yer fazla kalmadik sadece 1 gun,venedigi sevmedim,floransaya hayran oldum kahveler,pastalar,peynirler,pizzalar.Resim sahane olsa hepsini yerdim ben tatli canavariyim sevgiler sana
Tijen'ciğim görüntülerden ne kadar güzel olduğu belli zaten...Afiyetler olsun.
Dergim kargoya verilmiş bile güzelim,merakla bekliyorum, tekrar teşekkürler canım...
Ailecek selamlar...
Bak bak nereye kadar ?????
:=)))))
Mmmmmhh harika görünüyorlar keşke bende tadabilsem bu güzel pastaları:))
Sevgiler öptüm by...
italyanlar bizim gibi sicak kanli insanlar,bize benzeyen yönleri cok .
pasta ziyafeti cekmissiniz yanindada cappucino ,bizede afiyet olsun demek düser
Merhabalar...
Sayfalardaki resimlere bakıp bir yerlere gittim, ne de olsa seyyahlık var...
Hepsi birbirinden güzeller...
Oralarda pastanelerde cafelerde pastaları seyretmeyi seviyorum ama ben nedense sadece türk işi börek, pasta, poğaça ve hamur işlerini tercih ediyorum. Bir türlü bunları ağız tadıma uygun bulamadım. Ama sizler yediğinize göre güzeller demek ki...
Afiyetler olsun...
Bir kere daha vesile oldunuz dergiye abone olduk (hanım yazmış gerçi), teşekkürler..
Ailecek selam ve sevgiler..
sırf bu görüntü için bile italya ya gidilir.kaldı ki en çok görmek istediğim ülkelerden biridir.paylaştığınız için teşekkürler.
Tijen ablacım,gene gel,gene götüreyim seni oralara! :)
Daha bu sabah kendimi yeni başladığım şu yemek okulundaki iş için ödüllendireyim deyip gittim ordan mignon pastalardan aldım! Tabii yanında bir de macchiato ile ;) Sonra senin mailini, ardından da bu yazını görünce garip bir mutluluk içimi kapladı. Bu sanırım hem sevdiğin bir insana karşı duyduğun özlemi bir anda farketmek ve ondan haber alınca mutluluk duymak, hem de nasıl desem,seni o kişiyle bağlayan
"damak kardeşliği" bir nevi :)
Okuldaki pastacılık öğretmenimizden birinin burada paylaşmak istediğim çok güzel bir yorumu var pastalarla ilgili:
"Mutluluk dilimlerle ölçülebilir mi? Bence keklerden ve pastalardan bahsedecek olursak kesinlikle dilimle ölçülebilir. Dikkatinizi çekmiştir; bir sofraya bir pasta getirdiğiniz anda, masadakiler birbirini tanımıyor olsa bile, hemen bir insanları birleştici etkisi olur pastanın, herkes bir kutlama havasına bürünür ve birbirine yakınlaşır..." demişti.
İşte böyle güçlü bir etkisi var yemeklerin ve özellikle de tatlıların.
Sen de bu birbirinden güzel yazıların ve araştırmalarınla bir çok "damak kardeşini" birbirine bağlıyorsun. Kalemine, ellerine, ağzına sağlık! Bologna'dan kucak dolusu sevgiler ve kocaman öpücükler :*
burdada cok hahve tuketiliyuor ama bole guzel tatlialr yokkkkkkkk :((
Tijen'ciğim hafif olanlarından seçmişsin damak tadına uygun olarak sanırım. Ben dayanamaz en yoğun çikolatalı olanlara bakardım.
Yorum Gönder