Basit bir yaz yemeği

Nereden geldiğini, kimin yetiştirdiği/ürettiğini bildiğim yiyecekleri yemekten pek hoşlanırım. Daha önce de söylemişimdir mutlaka. O kişilere teşekkür etmek ne güzeldir (her zaman dile getirilemese de). Dün, bu yaz ilk defa pazarımıza gidebilim. Temmuz'un neredeyse ortası gelmiş ve ben ilk defa gidiyorum, olacak şey değil. Hayırlı bir iş nedeniyle olduğu için ses etmedim. Yoksa çok homurdanırdım biliyorum. Pazarımızda bereket başlamış başlamasına ya, pembe domatesler (ilk haftası diye) altın değerindeydi. Türkiye'de bir kilo domatese 5 tl vermemiştim daha önce. (Bir an acaba Japonya'da mıyım diye düşünmeden edemedim o fiyatı duyunca!) Bir daha da vermem gerekmez umarım. Önce boşver dedim, daha turfanda, haftaya ucuzlar nasılsa. Ama haftaya ben çekime gitmiş olacağım. En az iki hafta daha yiyemeyeceğim bu güzellerden. Ne yapalım el mecbur diyerek kıydım paraya, bir kilocuk da olsa doldurdum sepete (evet, programda gördüğünüz sepete. O benim domates sepetim çünkü!) Körpecik pancarlar da aldım pazardan ve eve getirip yıkadıktan sonra hemen haşladım. Sevgili Erhan arkadaşımın elcağızıyla yaptığı ahududu sirkesi, limon suyu (sirkeyle limonu birlikte kullanmayı seviyorum), zeytinyağı, sarımsak ve tuzla sarmaladıp soyup doğradığım pancarları. Bugün de bahçeden semizotu ve roka topladım, bir güzel yıkayıp doğradım, bizim siteye bahçesinin ürününü getiren Hasan'dan aldığım salatalıklardan ve bir komşumuzun bahçesinden kopardığım henüz tam olmamış bir ufak elmayı doğradım, pancarları ekledim, üzerine de yine dün pazardan aldığım, yeni mahsul Kozak fıstığı. Yanında da geçen gün komşumuz Yücel hanımın getirdiği çorba. Daha ne olsun. (Kafiye olsun diye "yürekler sevgi dolsun" demek isterim.)
Bir not: Programı izleyen, kanala veya bana mektup yazıp görüşlerini bildiren tüm dostlara bir kez daha teşekkürler. Biliyorum siz mükemmeli istiyorsunuz ama ne olur bana biraz zaman tanıyın. Ekranda göründüğü gibi değil çekimler. Zor ve yorucu ve çok detaylı. Yavaş yavaş yerine oturacak her şey ve ben karşımda sahiden sizler varmışsınız gibi, en doğal halimle ekran karşısında gülümseyebileceğim. Ama biraz zaman.