Bir rüya

Zihnimde bir gezi yaptım bu sabah. Fonda çalan Vivaldi miydi beni oraya götüren bilmiyorum. Belki yine kanatları takıp uçma arzusunda olduğumdan, kimbilir. Neden ve nasıl vardığımı bilmiyorum ama bir anda kendimi Tallinn'de, Kadriorg Parkı'nda buldum. Beni bu masal evi karşıladı. Böyle bir evim olsa diye geçirdim içimden. Bu evde tatlı, yaşlı bir çiftin yaşıyor olduğunu hayal ettim. Sevgilerini bahçedeki çiçeklere veren. Tam karşısında, Park Cafe vardı. Gri bir havada gitmiştim parka ve kahverengi sade masa ve sandalyelerle döşenmiş, hafif loş, çalan Barok müziğin gökyüzüyle birleşip havasını daha da puslandırdığı kafeye girip bir kahve içmemek olmazdı. Şık büfesindeki tatlı çöreklerden birini seçtim ve kahveyle birlikte sipariş edip daha fazla ışık aldığı için cam kenarındaki bir masaya yerleştim. Bilgisayarım yanımdaydı. Estonya'da girdiğiniz hemen her restoran veya kafede ücretsiz internet kullanabildiğiniz için ufak dizüstü bilgisayarımı sırt çantamda taşıyordum. Bir yandan kahvemi yudumladım, bir yandan kendimi müziğin akışına bırakıp dostlarıma mektuplar yolladım. Fazlaca keyiflendim ya artık dışarı çıkma ve parkı gezme zamanıydı. Sessizliği içime çekerek yürüdüm, yürüdüm. Yürüdüm, hayallere daldım. Hayallerden çıktım, çiçek kokularında eridim. Kuşların cıvıltılarıyla kendime geldiğimde bir kaç saatin geçmiş olduğunu farkettim. Nitekim bu sabah, rüzgarlı bir Ege sabahında beni Tallinn'e, Kadriorg Parkı'na götüren şeyin ne olduğunu bir türlü bulamadım.