Bir de benim sorum var, Karadenizlilere. Hani karalahana kartlaşırken bir kök geliştirir, toprak üzerindedir bu, dolayısıyla kök demek hatalı olur ama yuvarlak bir turba veya kerevize benzer. En çok da son zamanlarda Türkiye'de de yetiştirilen "kohlrabi"ye benzer. Pek çıtır bir şeydir bu, kabuğu soyulup çiğ çiğ yenir. Acaba sizin yörenizde buna ne denir ve de neler yapılır? Bilen varsa insaniyet namına... Çok çok teşekkür ederim!
*
EKleme. Ya da duyuru. Canınız güzel bir sonbahar haftası çekiyorsa, zaman tatil zamanıysa, yoga da yapsam, Kazdağı havası alsam diyorsanız Tamahine Alemdar'ın İmeceevi'ndeki yoga kursuna katılabilirmişsiniz. Bu kurs 6-13 Eylül tarihleri arasında. Bir de 29-31 Ağustos günlerinde "Permakültüre Giriş" kursu var, Övgü Gökdağ'ın eğitmenliğinde, yine İmeceevi'nde. Her ikisi için de ayrıntılı bilgiyi İmeceevi'nin internet sitesinden alabilirsiniz.
*
Sizi bugüne kadar gördüğüm en güzel ayçiçekleri ile tanıştırmak istiyorum. Görür görmez vurulduğum, tezgahın önünde uslu uslu duran ayçiçekleriyle. Tanrım böyle bir güzellik olabilir mi? İnanamadım görünce. Öylece dizilmişler. İnsanın eline, koluna sığmaz. Neredeyse masaya bile sığmayacak. Düşünsenize, bütün kızlar toplanmış, ortaya bu koca çiğdemlerden (Egeli oldum bu sefer) birini koymuş çıtlıyorsunuz. Ne dedikodular yapılır o masada! Yanında taze demlenmiş çay da olacak. Ya da kahvaltıdan henüz kalkılmış ama kahveden önce de bir şeyler atıştırmak arzusu olacak. Öyledir ya, insan çok yediğinde daha da çok yemek ister. İşte öyle bir şey bunlar. Paylaşmadan edemedim.
*
Uzaklarda olan, bu lezzetlere ulaşamayacak olan arkadaşlardan özür diliyorum çünkü anlatmadan edemeyeceğim bir şey daha var: Tanesi neredeyse yarım kilo gelen, çocukluğumun lezzetini bulduğum şeftalilerle bizim Fatma'yla Burhan'ın bahçesinden gelen incirler. Bir şeftali, 3 incir yedim geldim de. Karnım şişti ve ben, ben yine çocuk olmuştum ve Bursa'dan gelen şeftalilerden yiyordum. Olgun, kokulu, bal gibi şeftalilerden. Sahiden öyleydi. Çocukluğumun şeftalilerindendi... Yaşasın pazar! Yaşasın yaz! Yaşasın meyve!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
36 yorum:
En sevdiğim çiçek ayçiçeği, günebakan da derler ya, bu ismi de çok severim. Keşke imkanım olsa da evimi ayçiçeği tarlasına dönüştürsem..
Sevgili Tijen,
Bu ayçiçekleri çocukluğumun Tekirdağ-Yeniçiftlik'de geçen yazlarını hatırlattı bana, ne kadar uzun süredir ayrı kalmışım böylesi anılardan, sağol hatırlattığın için! Hatırlıyorum da, o koca ayçiçeklerini kucağıma alıp nasıl zor taşırdım ve sonra ellerim yapış yapış olurdu...
ay bayıldım ben bunlara,ben de küçüklüğümden beri tekirdağa gideriz yazlık evimiz orda.hep yolda ayçiçek tarlaları olurdu eskiden,yer gök sapsarı.aklıma onlar geldi şimdi.az yemedim bunlardan koparıp koparıp tarladan
evet biz egeliler ayçekirdeğine çiğdem deriz. Bu fotgraf ve yazı beni çocukluğumun Akhisarına, anneannemlerin bağında geçirdiğimiz çocukluk yazlarına götürdü. Biz bunlardan elimize birer parça alır, bağın içinde yürüye yürüye yerdik, çok başka bir tattır çiğdem.
Gördükten sonra bunları diyecek bir şey kalmıyor.
Çok güzeller :)))
Sevgiler...
Günebakanları, ama miniklerini, kesme çiçek gibi çiçekçide satıyorlardı Kanada'da. Şaştım tabii; ama pek de hoşuma gitti. Bizde satıldığını hiç görmedim.
Kavrulmamış haliyle bi defa ben de yemiştim.Tek tek, oya işler gibi sökmesi ve çitlemesi pek hoştu. Neden sonra hiç denk gelmedi. Belki Tekirdağ tarafına bi yolculuk zamanım gelmiştir, ne dersiniz?
Sağlıcakla kalın.
Hilal
Çok güzeller,çekirdek ve çay keyfi yapmaya bayılırım:))
Günebakan tarları çok gördüm ama bu kadar kocamını ilk kez görüyorum..
Bittiğim andır bu benim gerçekten. Hani tarif etmişsin ya sevgili Tijen, bütün kızlar toplanmış, ortaya kocaman bu çiğdemler, ne dedikodular yapılır diye... 15 yaşındaki Zeren ve ayrılmaz üçlü kızlar takımı ile Ayvalık'ta evlerin çatılarında yaptığımız o sohbetler, o bitmez tükenmez çıt çıt çıt sesleri, simsiyah eller:) Beni çok güzel günlere götürdün sevgili Tijen:)
Bu sene şeftalimiz bol Bursa'da . Biz de bol bol yiyiyoruz. Size de afiyet olsun.
Ayçiçeklerin güneşe dönüşüne bayılırım ben. Tarlalarda upuzun boyları ile. Karacabey boğazına giderken olmuşundan oğluşumla koparıp yol boyunca yeriz. Müthiş keyiflidir.
Kızlar ben sizi çiğdem çitlerken biraz yalnız bırakayım. Çalışmak zorundayım. Her an kıymetli. Sağolunuz paylaştığınız güzel anlar için.
keske yakınımda olsaydında browniyi bir bardak çayla çalıştıgın masana iliştirseydim süpriz olarakk:)
ahhh ahh o kadar özledimki ayçiçeğinden çekirdekleri koarıp şaprdaya şapırdaya yemeyi:)
tekirdağ tarafında yolculuk gerek:)
yahu bu afilli aygünaşığını niye gösterdin bana? tazesinin damakta bıraktığı tada ulaşamadığıma mı yanayım, yoksa çocukluğumdaki kuşlara kaptırdığım koca tekeri hatırladığıma mı? sevgiler
m.solisti
Küçüklüğümün yol maceralarının baş tacıdır günaşıkları.. Fenalaştığım yollarda beni oyalamak için, hemen her tarlanın önünde dururdu babam:))
Şu incirlerde de aklım klamadı değil, doyamadım hala bu sene incire..
ahh canlarımm yaaa...
nasıl güzeller.
kocamaaaaann gülen yüzlerr gibi...
saçları yüzünü kapatırcasına ...
alaçatı pazarında görüp resmini çekmiştim.
ama bunlar çok daha başkaa..
tşkrlrrrr..
çok sevdim..
Merhabalar. Yanılmıyorsam yakın geçmişte buralarda doğru yazalım doğru konuşalım temalı amlemi DDD olan bir düşünce grubu vardı ve harkes onlarla hemfikirdi ama bugün buralarda özellikle yorumlarda MSN TÜRKÇESİ DEMİYEYİMDE DİLİ OLSUN GIRLA GİDİYOR. Hani biz 5-6 ay önce neyi tartışıp neye karar kılmıştık ama? size iyi çalışmalar
ahhhhhh demek istiyorum sadece ahhhhhhhhhhhhhhhhhh.
Selam Tijencim,
ofisimdeki, takviminin ağustos sayfasını sapsarı ayçiçeği tarlasının fotoğrafı süslüyor.Yorumları okurken uçsuz bucaksız silivri'deki ayçiçek tarlalarına gittim.Hiç bukadar kocamanlarını görmemiştim.Şimdi olsada çay eşliğinde çitleksek.
Bu güzellikleri paylaşıp , geçmişe yolculuk yaptırdınya
Çokkk teşekkürler
Sevgiler
Emel
asevi.blogcu.com
Gerçekten çok çok çok güzel, albenili duruyorlar. İnsan yemeye kıyamaz ki bunları :)
Yaşasın meyve!!!
ben de bu slogandan yanayım.
meyve her saat yenebilir bence.
şeftalide bol bol ye çabuk geçiyor zamanı..
çiğdemlere bayıldım(biz ayçekideği deriz çiğdem demek hoşuma gider hep) valla boş boş oturp çıtlıcan bu çekirdekleri kokusuda çok güzel olur bebek gibidir..taze kokar.
Merhabalar,
Sayfa üst resminde bile ayçiçekleri bulunduran, ayçiçekleri tarlalarında büyüyen Bursa'lı birisi olarak yazısını büyük bir mutluluk ve gururla okudum. Bursa'nın ayçiçeklerini, şeftalilerini bu kadar güzel anlatan da az bulunur. Her yazısını büyük bir keyifle okuyorum ve sizden çok şey öğreniyorum. Tijen abla hepsi için teşekkürler.
O ayçiçeklerini kucağıma alıp, bir bir çıtlatmak istedim. İnsanı heyecanlandıran bir güzellik değil mi?
Yaşasın hayat:)
Günebakan tarlalarını Ege'ye giderken görmüştüm defalarca..Fakat bu kadar kocamanını ve insanı çekeni ilk kez görüyorum..))Yıllar önce ihracatını yapıcam diye il il dolaşmıştım..))Şimdi o günleri hatırladım TATLI TIJEN'IM..)))
Öpüyorum o tatlı yanaklarından..
Sevgiler her tarafını sarsınn
Hepinize teker teker teşekkürler, güzel şeyler söylemişsiniz yine. Bu ay böyle geçecek, ben soluk almamaya (pardon soluk almadan olmaz) dikkatimi dağıtmamaya çalışarak çalışacağım... Yani çalışmak zorundayım.
Çok güzeller yaaaa:))Öyle onun içinden ala ala yemek o çekirdeklerini ayrı bir keyif:))
Canım iki ay önce çiftlikte ay çiçeği tarlasını görüne o güzelliklerinin karşısında dayanamayıp tarlanın içine girmiştim. Senin yazını görünce de adeta anılarım canlandı. Bu güzel yazınla bana güzel anılarımı hatırlattığın için teşekkür ediyorum.
Sevgiler…
Tijen'ciğim sayfana gelip yazını okuduktan sonra Rizeli olan alt komşuma sorup öğrendim.O kök kısmına koti diyorlarmış, ama yemek yapmıyorlarmış çiğ olarak yiyorlarmış. Sapındaki lif lif olan kısımlarını yemeklere tad versin diye katıp daha sonra çıkarıyorlarmış. Ama bu isimler köyden köye bile farklılaşabiliyormuş.Sapının üzerindeki ayıklandığı zaman lif lif olan kısma da çeli diyorlarmış. Canım ben bunları öğrenebildim. İnşallah işine yarar.
Sevgilerimle...
tabi ki yaşasın pazar!
:))))
ayçiçekleri kendine özgü halleriyle bile insanı dönüp baktırıyor o tarlalarına mest oluyorum,abimin yanına trakyaya gittiğimde gördüğüm tarlalar olağanüstüydü alabildiğince ucu bucağı yok!
incir çok tok tutuyor yaa,geçenlerde kuzenimde yedik ben abarttım kaçırmışım sayıyı,ama tadı nefisti:)
sana afiyet bal şeker olsun,aman kilo olmasın:)
Cok guzeller gercekten Tijen'cigim,
Burada da goruyorum ama dedigin gibi hic bu kadar buyugunu gormemistim
Guzel bir hafta sonu diliyorum, sevgiler.
Azıcık üzerime alınayım mı?Günebakan hatırına:)
Merhaba Tijen'cim,
yine çok güzel bir yazı yazmışsın.
Ellerine sağlık.
Insan okuyunca senin girdiğin ruh haline girebiliyor, yaşadığın güzellikleri bize de yaşattığın için teşekkürler
Sevgiler
Işıl
karadenizliyim ama ninenmde dedemde oldu kime sorim bilemedim sorunu sen bulunca banada haber et canim :) bu arada yasasin izmir cigdemiiiiiiiiiiiii :DD
Harika görünüyorlarm,taze taze bir kendini kaptirdinmi birakmasi zor:) Beni cocuklugumdaki tatil günlerime götürdü ,ne güzeldi o zamanlar.Sevgiyle kal canim.
Tijenim, yaşasınn pazar gerçekten :)))
Uzun uzun yazacağım yazdıkların hakkında.. Aklımızı çeldiğini söyleyeyim. Gerisini yazımda anlatayım :)))
2 yaz önce mesutla birlikte trakyada yazlığa giderken önümüze bir ayçiçek tarlası çıktı. ben dur bir tane koparayım diye ısrar edince mesut durdu. (aslında hayatta sevmez bu tip şeyleri) Ne çene varsa bende :)) Bezdirdim adamı...
Tam bir tane kesiyordum ki tarlanın içinden adamın biri bağırmaya başladı. Resmen hırsız gibi hissettim kendimi.. Nasıl kaçtığımı bilmiyorum.. Çok ayıp biliyorum ama dayanamadım.. :)
Neyse utandım ben gidiyorum.. Zaten taze ayçiçek satan hiç biryerde görmedim ben. Şimdide canım çekti.. Öperim tijenim..
Tijen'cigim,
Fotografin beni aldi goturdu, ta cocukluguma.. ne guzel citlerdik aycekirdeklerini. Tazeliginden kirilmaz emerek yerdik:))
Uzun bir zamandan sonra opuyorum ve kucak dolusu sevgilerimi gonderiyorum .
Giresun'da Batlama denen mevkide KELEM denir pancarın o beyaz kısmına Tijenciğim, ama diğer taraflarda mutlaka ayrı ismi vardır,öğrenebilirsem onları da yazarım canım. sevgiler...
Merhaba,
Bizim memlekette Çorumda AYGÜN derler ayçekirdeğine.Yazları köye gidince birer kafa alıp çitlerdik. Sap kısmından sızan sıvı ellerimizi yapış yapış yapardı. Yıllar geçmiş üstünden.o kadar uzun zaman olduki yemeyeli. Kızlarım bu keyifleri tadamadılar diye üzülüyorum.
Yorum Gönder