Sıcak sıcak

Akın Abi'nin doğumgünü imiş. Yani aslında onun değil de Punto'nun. Bizleri şımartmış, sanki biz olmasak ona sevgiyle tutunan dostları, kardeşleri olmayacakmış gibi. O olmasaydı (tabii Dilek'ciğime haksızlık etmek istemem, onun kararlı tutumu olmasa biz Akın Abi'yi tanıyamazdık, sana da çok çok teşekkürler sevgili Dilek!) DDD etkinlikleri yapılabilir miydi bilmiyorum? Duru Türkçesi, sevgi dolu ağabeyliğiyle bize kol kanat geren, artık emekli de olsa, doğruluktan, doğrudan ayrılmayan gazetecilerin hala var olduğunu (nesli tükenmekte olsa da) göstermesi açısından onun hayatımda varlığı çok önemli. Haydi gelin biz de onu şımartalım, kutlama mesajları dizi dizi sıralansın, gönendirelim onu. Ne dersiniz? (Aman benden duyduğunuzu söylemeyin!)
*
Gerçekten sıcak. Güneşin altında bekliyorlar. Sabahtan beri. Bunlar sonbaharın güzelleri. Kim diyordu geçenlerde, pazardan haberler vermiyorsun bize diye. İşte şimdi veriyorum. Bu biberler de ne ki, Antalya pazarlarında bugünlerde her renk biber var. Yeşili, sarısı, moru, kırmızısı, turuncusu... Bunlar acı olanlar. Genelde biberiye deniyor burada. Kimi ufacık, kimi daha iri, kimi uzun, kimi top top... Sabah evden çıkarken acaba fotoğraf makinesini yanıma alsam mı almasam mı diye uzun uzun düşünmüş idim. Ağır ya, yüküm de olacak ya. Haydi al dedim, bir daha ne zaman sonbahar pazarı çekme şansın olacak? İyi ki almışım, yoksa bu güzelleri sizinle paylaşamayacaktım. Pazar pek güzeldi yine. Ben ne aldım? Körpecik kabaklar, sarısıyla siyahıyla üzümler, kıpkırmızı elmalar, mevsimin son incirleri, yılın ikinci ammeleri (amme burada Trabzon hurmasına verilen ad), kırmızı etli biberler, kahvaltılık has domatesler, salatalık ve biberler. Has diyorum, hakikaten has hepsi de. Körpecik, çıtır çıtır, kıpkırmızı. Gerçek yahu, düpedüz gerçek bunlar. Ben onlar için şükran duymayayım, dua etmeyeyim de kimler etsin?