Eller eller

Eller ne çok şey ifade ediyor, ne çok duyguyu uyandırıyor, canlandırıyor. Eller karakterimizin aynası galiba, yahut ruh halimizin sözcüsü. Sinirli mi gergin miyiz, sakin mi huzurlu mu, güvenli mi endişeli mi... Bunların hepsini ellerin duruşundan, hareketlerinden anlıyoruz ya bu haller yetişkinlere mahsus. Çocukların böyle endişeleri yok. Onlar hep güven içindeler. Tabii güven ortamında yaşıyorlarsa. Tatlı mı tatlı arkadaşımız Selen dedi ki "haydi minik eller mutfağa". Bu güzel çağrıya uymamak ne mümkün. Yine arşivi taradım. Önce Maya tatlısının bezelye ayıklayan ellerini, sonra da Yağmur tatlısının bazlama yapan ellerini buldum. Tek bir tarif vereyim istediğim için, ekmekte karar kıldım ama önce o günü anlatmalı. Çıralı'dayız. Gisela'cığımın bahçesinde. Bütün gün nar ayıklamış, suyunu sıkmış, sonra da nar ekşisi yapmak için bahçede yaktığımız ateşin üzerindeki kazana almış, kaynatıyoruz. Akşamüzeri olmuş.
Tanya bazlama hamuru hazırlamış, sacı ateşe koymuş. Yağmur'la ben şekillendirip pişiriyoruz ama bu arada çok da eğleniyoruz. O minik ellerine nasıl da yakışıyor hamur. Acemiliğimize gelmiş, bir kaç bazlamayı ateş harlıyken koymuş, yakmışız. Olsun, Yağmur'un o tatlı elleri değdi ya, pek güzel olmuş. Tanya'nın tarifi nasıldı hatırlamıyorum ya ben iki çorba kaşığı kuru maya, 3 su bardağı ılık su, bir çorba kaşığı pekmez, biraz tuz ve 3.5 su bardağı unla yapmıştım. Ekmek yapar gibi, mayayı ılık su ve pekmezle kabartmış, ununu koyup kaşıkla uzun uzun karıştırmıştım. Cıvık bir hamur olduğu için yoğurmamış, bir saat kabarmaya bırakıp yağsız tavada, orta ısıda parça parça pişirmiştim. Pek güzel olmuştu. Maya'cığım büyüsün, biz onunla ne ekmekler, ne kurabiyeler yapacağız. Mutfağa girip una bulanacak, sonra da afiyetle pişirdiklerimizi yiyeceğiz.