Litvanyalı annemden bir tarif

Bugün Zerrin'ciğimin doğumgünüymüş, ben de bu hikayeyi tatlım kadıncığıma armağan ediyorum. İyi ki doğdun Zerrin kadın. Dilerim tüm dileklerin birer ikişer beşer onar gerçek olur.
*
Evet yanlış okumadınız, Litvanyalı annemden bu tarif. Benden daha yaşlı değil Ieva. Beni evlat edinmiş de değil ama öyle anaç ve öyle sevgi dolu ki, ona Litvanyalı annem diyorum çünkü yollarda başıma musallat olan öksürüğü o iyileştirdi. Bir gün sohbet ediyoruz. Nereden söz açıldı hatırlamıyorum ya çocukların sevdiği yiyeceklerden bahsediyor Ieva ve diğer Litvanyalı arkadaşım Iveta. Çocuklar ekmekleri dilimleyip üzerine kabuğu soyulup dilimlenmiş elma koyar, elmanın üzerine tarçınla karıştırılmış toz şeker serper, en üste de ekşi krema (bence süt kremasıyla da denenebilir) gezdirip fırına verirlermiş. Hani bizim domatesli, kaşarlı ekmek dilimlerimiz gibi, ama tatlısı. Biraz kızardıktan sonra da çıkarıp afiyetle yerlermiş. Aa demişim, ne enteresan, hiç duymamıştım. Ertesi sabah uyandığımda mutfak masasında duruyordu bunlar. Üşenmemiş, işe gitmeden yapıp bırakmış. Kızı Alma ve bana da onları yemek düştü. Ben poşet çayımla, Alma ise kahvesiyle. Gel de Ieva'ya anne deme! (Hani size bahsettiğim fakir nineler var ya, kaç tanesini birer sepet içinde bahçelerinden kopardıkları elmaları satarken gördüm. Her biri içimi cız ettirdi. Kiminden bir kaç elma aldım, kimine dua ettim.)