Yıllar önce yazdığım "Sevgi ve Kanser" başlıklı yazıyı okudum biraz önce. İçimden geldi, bloga koymak istedim. Belki de yazının sonunda linkini göreceğiniz video idi bana bu yazıyı yazdıran kimbilir. Aşağıdaki kısım Thorwald Dethlefsen ve Dr. Rüdiger Dahlke'nin sanırım Türkçe'ye de çevrilmiş olan "The Healing Power of Illness: The Meaning of Symptoms and How to Interpret Them" (Hastalığın İyileştirici Gücü: Belirtilerin Anlamı ve Onları Yorumlama Yöntemleri) adlı kitabından. (Bu benim çevirim, bilmiyorum kitabın çevirmeni metni nasıl çevirmişti? Ayrıca bulursanız kitabı okuyun isterim, ben o kitaptan çok şey öğrenmiştim!)
Sevgi , bütün engel ve sınırları aşar.
Sevgide kutuplar biraraya gelir ve birbirlerinin içinde erirler.
Sevgi bütün evrenle bir olmaktır. Sevgi her yere el atar ve asla vazgeçmez.
Sevgi korku tanımaz -ölüm korkusunu bile- çünkü sevgi yaşamın kendisidir.
Bilerek sevgiyi yaşamayı reddedenler sevginin vücutlarına nüfuz ettiğini görme riskini göze almalıdırlar. Bu durumda sevgi, kişinin karşısına kanser kılığında çıkabilir.
Kanser hücreleri de bütün engel ve sınırları aşar: kanser, organların kendilerine has özelliklerini yok eder.
Kanser de her yere yayılır ve asla vazgeçmez (metastaz).
Kanser hücreleri de ölümden korkmazlar.
Kanser, sevginin olumsuz bir ifadesidir.
Evrendeki tüm varlıklarla bir olma duygusu ancak bilinç düzeyinde tadılabilir, madde düzeyinde değil. Çünkü madde, bilincin gölgesidir.
Dünyayı değiştirmeye çalışan insanların tüm çabalarına karşın sorunların ve anlaşmazlıkların, sürtüşmelerin ve yüzleşmelerin olmadığı mükemmel bir dünya asla olmayacak. Bu şekilde hastalıklardan ve ölümlerden arınmış, sağlıklı bir insanlık da olmayacak. İnsanlığın geleceği için koyulmuş olan hedeflere ulaşmamız ancak bilincimiz özgürlüğe kavuştuğunda mümkün olacak.
Onca uç noktanın olduğu dünyamızda sevgi birşeylere tutunmamıza olanak sağlıyor. Evrendeki tüm varlıklarla bir olduğumuzda hepimiz etrafımıza sevgi ışığı saçacağız.
Kanser yanlış anlaşılmış sevginin belirtisidir. Kanser gerçek sevgiye saygı duyar. Gerçek sevginin sembolü kalptir. Ve kalp, kanserin zarar vermediği tek organdır!
(Yukarıda bahsettiğim videonun linki: http://www.theperennialplate.com/episodes/2013/04/episode-117-tea-for-two/
Umarım bu gönderiye konu olan hastalıkla ya herhangi bir hastalıkla ilgisi yoktur uzun yokluğunuzun. Okuyunca endişelendim nedense. Sevgiyle
YanıtlaSilYok yok merak etmeyin. En azından bildiğim kadarıyla yok bir hastalığım. Seyahatte idim, ondandı yokluğum.
YanıtlaSilKeşke.
YanıtlaSilBazan umutsuzluğa kapılıyor insan.
Git-gel anne
Çiğdem'ciğim,
YanıtlaSilUmutsuzluğa kapılma şansımız çok yok oysa değil mi?
*
Ayşe,
Bu bir Fransız sanatçının eseri. Adını not etmemişim maalesef. Benim için bir sakıncası yok, umarım onun için de yoktur.
Ailesinden 3 kişiyi kanserden yitirdikten sonra pek iyimser oamıyorum maalesef.
YanıtlaSilCanım, ben de özledim. Baksana sen yazalı bir ay olmuş neredeyse, hey gidi eski günler hey :) yorumunu görünce hem nasıl şaşırdım hem mutlu oldum, teşekkürler .
YanıtlaSilSevgili güzel insan Tijen,
YanıtlaSiluzun aradan sonra tekrar yorumlarla buluşalım istedim ve bu harika yazıyla karşılaştım. Son cümle beni nasıl etkiledi inanamazsın. Kalbimizin bizi götürdüğü bir yerlerde karşılaşmış mutfak aşıkları olarak hep sevgiyle kal umarım. güzel geçsin günün.
Kalp hiçbirşeye yenik düşmeyen tek organdır. Sevgi herşeyin ilacı, başarının kuralı, mutluluğun olmazsa olmazı...
YanıtlaSilMerakla bekliyoruz çok güzel yazılarınızı