15 Haziran 2011
Türkiye'nin Kentleri-Niğde
Adil İzci'yi ben çok severek okuduğum Ağaçlar Kitabı'ndan tanıyorum. Yüreği büyük insanlardan biri o. Tam bir doğasever. Tanımasam da saygım büyük. Şimdi de elimde yazarın Eski Bir Niğde'si var, çocukluğunun Niğde'sini anlattığı kitabı. Niğde'yi öyle güzel anlatmış ki ne diyeyim, sözler yetersiz. Sadece bir bölüm aktarayım. Biliyorum size de çocukluğunuzu anımsatacak: "Üstümüze doğa kokularının sindiği, sırtımızı ağaçlara verince dünyanın umurumuzda olmadığı dinginlik günleriydi onlar. Hele ikindiler. Hele nisan yağmurları sonrası. Gökyüzünü kaplayan sonsuz bir mavilik, sonsuz bir aydınlık... Senki hep de o sıralarda aklımıza geliyor bahçelere koşmak. Badem, erik, kayısı... atık hangisi kısmet olursa olsun, çağlaları yağmur yıkanığı nasılsa."
Çocuk olsak hala koşacak bahçe bulamazmıyız. Biraz da sorumlulukların daha az olması ile ilişkili değil mi ?
YanıtlaSilSevgiler
Benim çocukluğumun Niğde'de geçen yazlarını anlatmış sanki?
YanıtlaSilBu kitabı nasıl temin edebilirim sevgili Tijen, hem kendime hem kuzenlerime armağan olarak almak isiyorum...
Bir alt yazınızda buldum kaynağını, sizi yormadan yazayım dedim, şimdi sipariş vereceğim.
YanıtlaSilMerhaba,
YanıtlaSilkitabı eşime babalar günü armağanı olarak oğlumla birlikte verdik. Çok sevindi. Paylaşım için teşekkürler
Nihal
Sevgili Nihal,
YanıtlaSilÇok sevindim!
Teşekkürler paylaştığın için.