Brezilya'dan tatlar, renkler-III

Hilal bildi, Ferhan da %50 bildi: Kahve.
Evet, sorunun cevabı kahve. Hiç aklınıza gelir miydi?
*
Yok yok söylediklerinizden hiç biri değil. Tabii biz bazı şeyleri meyve olarak görmüyoruz, bu yüzden şaşırtmacalı gibi oldu bu soru. Aslında hepimize yakın olan bir şey, çoğumuzun hayatında önemli yeri var desem???
*
Yani kimse merak etmedi mi fotoğraftaki meyvenin ne olduğunu?
*
Bugün yazının son bölümü var. Artık haftaya başka bir konuya geçeriz. Brezilya'da bu kadar gezmek yeter herhalde hepimize. Biliyoruz ki yolumuz düşerse orada aç kalmayacağız. Güzel yüreklerce karşılanacağız, sevgi paylaşacağız. Fotoğraftaki meyve nedir diye soracağım. Siz tahminlerinizi paylaşın, sonra onun hakkında bir kaç kelam edeceğim. İşte yazının son bölümü:
Sao Paulo, 2005 yılında dünyanın mutfak merkezi seçilmiş bir büyük metropol ve başta Portekiz, İspanyol, Japon ve Arap mutfakları olmak üzere pek çok ülkeden yiyecekleri bir arada bulabileceğiniz, her gelir grubuna hitap eden restoranları, atıştırmalık yiyecek satan büfeleri ve sokak satıcıları ile gerçek bir lezzet başkenti. Özellikle meyvelere meraklı iseniz Brezilya’da pek çok yeni meyve ile tanışacaksınız. Her tür meyvenin tazesini tatmanın yanı sıra, püresinden yapılmış içecekler, dondurmalar ve tatlıları deneyebilirsiniz. Etseverler için bizim mangalda pişmiş yahut döner tarzı pişirilmiş etlerimizi andıran ve her tür etten hazırlanan “churrasco”lar var ve bu etler de özel lokantalarda servis ediliyor. Et lokantalarında ya baştan sabit bir ücret ödüyor ve sofranıza şişlerle getirilen etlerden tadıyor, yahut mönüden dilediğinizi seçip sipariş edebiliyorsunuz.
Brezilya’da en çok tüketilen yiyecekleri sayacak olursak, pek çok çeşidi ve farklı pişirme yöntemleri ile “feijao” denen baklagiller, pek çok yemek, tatlı ve içecekte yer almasının yanı sıra tek başına da tüketilen “coco”, yani hindistan cevizi, çoğu yemeğe özel bir renk ve tat katan, Afrika kökenli Brezilyalıların çok kullandığı ve bir tür palmiyeden çıkarılan dendi yağı (azeite de dendi), Portekizlilerin yanlarında getirdikleri geleneklerden biri olan “bacalhau” yani tuzlanmış ve kurutulmuş balık, “camarao seco”, kurutulmuş karides, bizdekinden farklı olarak yeşil olan ve yine pek çok tarifte yer alan limon, Brezilya’da çoğunlukla biraz kavrulmuş sarımsakla birlikte (kimi zaman soğan, domates gibi ek malzemeler de kullanılabiliyor) pişirilen pirinç listenin en başında yer alıyor.
Süt tüketiminin çok yüksek olduğu Brezilya’da uzun süre kaynatıldıktan sonra yoğunlaştırılan süt kreması pek çok tatlı yapımında kullanılıyor ve marketlerden hazır olarak satın alınabiliyor. Dünyanın başlıca şeker kamışı üretici ve ihracatçılarından biri olan Brezilya’da, tatlı tüketimi diğer tatlısever kültürlerden hiç de aşağı değil. Hatta arkadaşlarımın söylediğine göre çoğu fakir insan şeker kamışının kaynatılıp yoğunlaştırılmasından oluşan “rapadura” ile besleniyormuş, ben onların yalancısıyım!
Bir meyvesever olarak şu ana kadar karşıma çıkan, kimiyle Türkiye ve Amerika’da tanıştığım meyvelere ne kadar hayran olduğumu, pazar ve marketleri gezerken hepsinden alıp tatmamak için kendimi zor tuttuğumu bilmem söylememe gerek var mı? Kimilerini beğenmediysem de pek çok lezzetli meyve tatma şansım oldu. İlk günümde bir alış veriş merkezinin yanıbaşındaki satıcıdan şeker kamışı suyu aldım ve içerdiği şeker miktarını azaltmak için epeyce limon suyu ekledim. Ertesi gün pazara gittiğimizde pazarcılar çilek (bizimkilerden çok daha lezzetli) ve yıldız meyvesi ikram ettiler. Koskocaman ve çirkin kılıfının altından çıkan tatlı mı tatlı jaca’ya bayıldım, maracuja (çarkıfelek meyvesi) ve acerola’yı ekşi buldum, caju meyvesinden çok hoşlanmadım, satın almakla birlikte henüz mangosteen ve kino’yu tatmadım, atemoia’nın özellikle yenme şeklinden pek hoşlandım. Bizde de var diye elma, armut, karpuz, kavun, üzüm, Trabzon hurması, mandalina, portakal gibi meyvelere pek yüz vermedim. Bu liste ne ki, daha Brezilya’nın meyvelerinin çoğunu tatmadım. Sadece portakal ve şekerden yapılmış “doce de larenje”, yoğunlaştırılmış ve karamelize edilmiş sütle yapılan “doce de leche”, balkabağı, mor patates ve hindistan cevizi püresiyle yapılmış tatlılar da zevkle yenilebilecek tatlılar listeme girdi bile.