Gökyüzü ve yolculuk

Ekim ayının ortalarında, iki çekim arası bir kaçamak yaptım. Öyle ucuzdu ki uçak bileti, dayanamadım. Ondan yani. Yoksa o yorgunluğun arasında akıllıca bir şey değilmiş, tüm seyahatler bitince anladım. O yolculuk da yanıma kar kaldı. Balkan ülkelerini hiç görmemiştim. O kadar dibimizde olmalarına rağmen. Uçakta yorgun ve sersem bir haldeydim ama bir yandan da ilk kez göreceğim yerlerin heyecanı vardı üzerimde. Yanda gördüğünüz fotoğraf o uçak yolculuğundan. Öyle muhteşem dağların üzerinden geçtik ve hava o kadar açıktı ki, dayanamadım onlarca fotoğraf çektim. O kıvrımlar, sıra sıra dağlar, tonlar ve dağlara vuran güneşin oluşturduğu mistik hava. Mucizevi bir manzara idi. İlk durağım olan Üsküp'te aslında hiç de Türkiye'den uzak olmadığımı farkettim. Bit Pazar denilen pazaryeri ilk duraklarımdan biri oldu. Daha doğrusu ikinci. İlki sabah kahvaltısı için gittiğim börekçi idi. Sokakta her an Türkçe konuşan birine rastlıyor ve en iyi börekçiyi sorup duruyordum. Tarif ettikleri yeri kolayca buldum. Böreği de Türkçe olarak sipariş ettim. Yanında ayran mı içersin dediler. Yüzümü buruşturdum. Neee sabah sabah ayran mııı? Aslında böreğin yanında ayran iyi gider ama işte sabahın bir saati olunca. Çay dedim. Çay yok dediler. O zaman sıcak su verebilirsiniz, yanımda çay var dedim ve poşeti sallandırdım fincanın içine. Garip bir histi. Hem uzaktaydım hem değildim. Hem yeniydi benim için o coğrafya hem değildi. Börek o yolculuktaki kurtarıcım olacaktı. Elbet başka şeyler de yiyecektim ama sabahları börekle güne başlamaktan dolayı mutluydum doğrusu. Sonraki günlerden birinde yediğim börekte biber turşusu vardı. Peynir ve biber turşusu. Güzel bir birliktelik. Kısa ama güzel bir yolculuktu. Sonunda eve dönememiş, yine yolculuğa devam etmiştim ya Balkanların üzerimdeki etkisi devam ediyordu. Hala da ediyor çünkü bugün o yolculukla ilgili bir yazıyı bitirmekle yükümlüyüm. Yani yeniden yaşıyorum o günleri. Ne güzel.